Maandag 31 december 2007, de laatste dag van 2007 is nu 32 minuten oud als ik dit blog schrijf...
2007 zal mij bij blijven als het jaar dat een breekpunt in me leven was op velerlei vlakken, een punt gezet achter me huwelijk en de beslissing genomen die ik 26 jaar geleden had moeten nemen in verband met wat ik al sedert me prille jeugd met ups en downs, met periodes tegen gevochten en op andere momenten toegelaten heb: namelijk me alter ego, de vrouw die in mijn mannenlichaam huist. De laatste vier maanden heeft Eleen geleefd als nooit te voren, wel met het verkeerde lichaam nog, en dat zal nog wel even duren voor dit opgelost zal zijn, maar op termijn komt dat ook in orde. Ik weet nu dat Eleen veel beter functioneert dan de man die nu ruim een halve eeuw geleden ter wereld is gekomen.
Bedankt mama, dat je me baarde en weet dat ik jou niks kwalijk neem voor wat ik ben. Ik weet nu dat je me ook nog zult lief hebben als dochter. Je hebt me ondertussen leren kennen als vrouw opgemaakt en gekleed, je vind me 'een toffe met ne goeie smaak kwa kleding' en zo, met mijn nieuwe meisjesnaam heb je het soms nog wel moeilijk maar jij mag me gerust met de naam die je me bij me geboorte gaf blijven aanspreken. Ik ben je dankbaar voor de parel die je me gaf en die ik altijd in me linker oor bovenaan zal dragen; zo ben je altijd heel dicht bij me.
Bedankt broer en zus, om me te aanvaarden zoals ik nu ben, bedankt om er te zijn in de toekomst als ik het even moeilijk zal hebben. Het is fijn om weten dat ik steun heb bij julie. Liefste zus, het blijft een fijn gevoel, telkens ik terugdenk bij je gezegde: "nu heb ik een zus en een broer in de plek van twee broers"... Lieve broer, ik weet dat het bij jou wat meer tijd vraagt om alles te aanvaarden maar het komt echt goed; ik gun je alle tijd die je nodig hebt.
Papa, ja, jij daar boven ergens... Jij wist hoe het met mij zat en je hebt er nooit over gesproken... ik heb het nooit gezegd tegen je en daar heb ik nu verdomde veel spijt en verdriet van... een ding weet ik zeker en dat is dat je ondanks alles trots op me zou geweest zijn als je Eleen had gekend, daar ben ik absoluut van overtuigd. Ik mis je enorm veel.
Dochter lief, jij weet nu ook hoe het met me zit, en wat je zei toen ik vertelde hoe het verder zal gaan met me, zijn nog altijd een enorme stimulans voor de weg die ik nu ga (Paps, leef je leven eindelijk zoals jij het wil en aanvoelt in je binnenste, wordt eindelijk gelukkig voor de jaren die je nog hier bent, life is to short, en of je nu ***** heet of Eleen en vrouw wordt, voor mij blijf je de zelfde persoon, me vader die soms te streng was, maar altijd de warme vader die veel van mij moest verduren...)
En dan verder de vrienden en kennissen: enkele onder hen ben ik kwijt geraakt omdat ze een probleem hebben met mijn beslissing... soit, dan hebben zij een probleem, maar ik niet. Voor de enkele die weg gevallen zijn, heb ik behoorlijk wat vrienden bij gekregen sinds ik terug een social life heb.
Ghislaine en Natasja, julie noem ik hier speciaal. Ondanks dat we mekaar maar af en toe eens mailen of bijkletsen op de chat, als dat artikel er niet was geweest, dan stond dit blog niet online, dan bestond dees pageke gewoon niet, dan...., dan....., dan...., om het kort te houden: dan was Eleen niet open gebloeid en liep er een sjachrein van ne vent rond, die nog steeds ongelukkig was, die af en toe zijn alter ego tijd liet stelen en daarna verder beschaamd was om wat hij deed.... Ik weet dat er nog ne flinke weg te gaan is, met veel moeilijkheden en problemen geplaveid, maar komen doe ik er.
Laat 2008 een jaar worden waar iedereen geluk in vind.
Ook jij R., we zijn nu sinds maart uit elkaar, bijna definitief gescheiden, je bent de moeder van onze dochter, daar ben ik je dankbaar voor. Ondanks alles zijn we met periodes ook heel gelukkig geweest. Ondanks dat ik het je nooit verteld heb, wist je het ergens wel dat ik een 'speciaal kantje' had. Vrienden zeggen me wel eens: " julie waren wel heel speciaal als koppel, julie konden niet met elkaar leven, maar ook niet zonder elkaar...".
Het leven stopt niet wanneer ik er niet meer ben. Neem me mee in jou gedachte zoals ik jou mee neem in de mijne. Het ga je goed in je verdere toekomst.
Eleen
